عوامل همگرایی و واگرایی در روابط جمهوری اسلامی ایران و لیبی
نویسندگان
چکیده
روابط ایران و لیبی از بدو انقلاب تاکنون فراز و نشیب هایی داشته است و چندی از عوامل باعث همگرایی و چندی باعث واگرایی در روابط دو کشور شده است. پژوهش حاضر با بهره گیری از نظریه واقعگرایی ساختاری، چرایی گسترش روابط سیاسی جمهوری اسلامی ایران و لیبی و نیز علل تزلزل و واگرایی در روابط دو کشور را مورد بررسی قرار می دهد. در این راستا با تحلیل وقایع در مقطع بعد از انقلاب اسلامی، در می یابیم که گسترش روابط سیاسی بین جمهوری اسلامی ایران و لیبی نتیجه تحولات بین المللی و منطقه ای بوده که موجب همگرایی بیشتر دو کشور شده است. شاهد این مدعا مبارزه هردو کشور با سلطه ایالات متحده بر نظام بین الملل و حمایت لیبی از مواضع ایران در جنگ تحمیلی می باشد
منابع مشابه
عوامل همگرایی و واگرایی در روابط ترکیه و جمهوری اسلامی ایران(2002تا 2012) دوران حزب عدالت و توسعه
منطقه خاورمیانه از دیرباز یکی از مهمترین مناطق جهان و دارای اهمیت قابل توجه استراتژیک بوده است و دو کشور ایران و ترکیه با توجه به توانمندیهای نرم افزاری و سخت افزاری خود همواره به عنوان دو قدرت مهم و کلیدی این منطقه مطرح بودهاند. ایران در دورههای تاریخی مختلف همواره رسیدن به یک جایگاه برتر در منطقه خاورمیانه را به عنوان یکی از رئوس هدف گذاریهای بینالمللی خود قرار داده است. از طرفی دیگر ترک...
متن کاملروابط خارجی جمهوری اسلامی ایران و تاجیکستان؛ بسترهای همگرایی و زمینه های واگرایی
چکیده پس از تجزیه اتحاد جماهیر شوروی و پیدایش پنج کشور جدید در آسیای مرکزی، فصل جدیدی در روابط ایران با این کشورها بوجود آمد. موضوع روابط جمهوری اسلامی ایران و تاجیکستان همواره با اهمیت زیادی مطرح شده و این امر پیش از هر چیز به سبب پیوندهای تاریخی، فرهنگی و زبانی موجود میان دو کشور و ذکر این حقیقت که تاجیکستان به عنوان تنها کشور فارسی‌زبان در آسیای مرکزی است که وضعیت متمایزی با سایر کشورهای ای...
متن کاملروابط جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان، بسترهای همگرایی و زمینه های واگرایی
از زمان فروپاشی اتحاد شوروی و اعلام استقلال جمهوری آذربایجان، روابط تهران– باکو به طور معمول در سطح مطلوبی قرار نداشته، و با فراز و نشیب هایی در دو دهه اخیر همراه بوده است. عواملی مانند برخورداری از پیوند های تاریخی و فرهنگی و وجود ظرفیت های موجود برای همکاری های اقتصادی به عنوان محرکی برای گسترش روابط دو طرف به حساب می آید. اما در عین حال این روابط با موانع و عوامل بازدارنده ای مانند ادامه اخت...
متن کاملروابط ایران و روسیه، همگرایی یا واگرایی؟
روسیه و ایران یکی از تباری اروپایی و نژادی اسلاو و دیگری از تباری آسیایی و نژادی غیراسلاو هستند. متناسب با نوع برداشت از ظرفیت‌ها و توانایی‌های خود، به ایفای نقش در نظمسازی‌های منطقه‌ای و بینالمللی می‌پردازند. تغییرهای ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک و تفاوت رویکردهای اعلامی و اعمالی، تغییرهای تاریخسازی را در عرصه‌های تقابل یا تعامل میان دو کشور ایجاد کرده، به‌گونه‌ای که چگونگی و چرایی ناپایداری ای...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله پژوهش های سیاسی و بین المللیجلد ۵، شماره ۱۸، صفحات ۳۱-۴۸
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023